« بنام معشوق حقیقی که وفایش ازلی و ابدی است »

 وقتی انسان عاشق خدا شود اینگونه بنگرد به

 
خدا دیگر هیچ چیز او را عذاب نمیدهد و همچیز را لطیف میبیند پس

باید عاشق او شویم و عشق بازی با او را یاد بگیریم تا زندگی

لطیفی داشته باشیم اگر درد میدهد بدان فرقی هست بین تو و

آنکه اجازه نمیدهد سالی یا حتی در تمام عمر فکر خدا باشد اجازه

نمیدهد اسم خدا را به زبان بیاورد و اما دوست دارد که تو همیشه

صدایش کنی دوست دارد همیشه به یادش باشی اشتباه نکن خدا

همیشه خیر برای عاشقانش میخواهد و نمیگذارد عاشقش لطمه

ای ببیند و همه از سر لطف است این عقل و افکار ماست که هر

چیز را به اندازه فهم خود تجزیه و تحلیل میکند از خدا بخواهیم اینقدر

به ما فهم بدهد تا بتوانیم درست درکش بکنیم .