«
«
بنام معشوق حقیقی که وفایش ازلی و ابدی است »
واسه شکو ندنه یه دل فقط یه لحظه و قت می خوای … اما واسه اینکه از دلش در بیاری شاید هیچو قت فرصت نداشته باشی … میشه مثل یک قطره اشک ، بعضی ها را از چشمت بندازی ، ولـی هیچوقت نمی تونی جلوی اشکی رو بگیری که با رفتن بعضی ها از چشمات جاری میشه
«
بنام معشوق حقیقی که وفایش ازلی و ابدی است » تقدیم به تمام دلهای پاک
اگه دلم تنگ میشه خیلی برات منو ببخش
اگه نگام گم میشه تو شهر چشات منو ببخش
منو ببخش اگه شبها ستاره ها رو میشمارم
اگه همش پیش همه بهت می گم دوست دارم
منو ببخش اگه برات سبد سبد گل می چینم
منو ببخش اگه شبا فقط تو رو خواب میبینم
منو ببخش اگه تو رو می سپارمت دست خدا
اگه پیش غریبه ها به جای تو میگم شما
منو ببخش اگه واسه چشمای تو خیلی کمم
تو یه فرشته ای و من خیلی باشم یه آدمم
منو ببخش اگه فقط می خوام بشی مال خودم
ببخش اگه کمم ولی.......
به هر آنکه دوست می داری بیا موز که عشق از زندگی کردن برتر
است و به هر آنکه دوست تر می داری بچشان که دوست داشتن
از عشق هم بر تر است
« بنام معشوق حقیقی که وفایش ازلی و ابدی است »
تو به شفافیه شبنم روی برگا
من مثل یه برگ زردی
که میو فته از درختا
تو مثل طراوت گلای نرگس
روی قلبم
من نوشتم بی تو هرگز
بین من و تو فا صله غوغا می کنه
یاد حرفای قشنگت
من و رها نمی کنه
تو من و گذاشتی رفتی توی روزگار وحشی
توی کوچه های غربت دنبالم حتی نگشتی
تو مثل ستاره ای که
توی شبهای سیاهم
می درخشی و می شی جون پنا هم
تو مثل طراوت گلای پونه
چرا رفتی از برم ای دیونه
تو مثل یه تیکه ابری
توی آسمون آبی
پاک و صادق مثل رویا
مثل خوابی
بگو یک بار آره یک بار بر می گردی
یا هنوزم بی تفا وت
یخی سردی