....تقدیم به توزلال آینه عشق ....

 ای ستاره آسمان شبهای تیره وتارم،بااین فاصله ای که بین من وتوست چگونه بوسیدن آن چهره درخشانت میسراست؟

ای مهتاب آسمان شبهای دلتنگی من،بااین فاصله ای که میان من وتوست چگونه پاک کردن آن اشکهای روی گونه درخشانت میسراست؟
ای آسمان آبی من،بین من وتوفاصله ای است پس چگونه دستم رابرروی گونه نازنینت بکشم وتورانوازش کنم.آری!من ستاره میشوم وبه آسمون زندگی می آیم تا به چهره نازنینت بوسه زنم.
آری ای پرنده شبانه من،من مهتاب می شوم وبه آسمان می آیم وآن اشکهای پرازمهرت را از گونه های درخشانت پاک کنم.
وای آسمان آبی ام،خورشید میشوم تا دردل آبی وپرازعشقت برای همیشه بنشینم وشب رابا وسعت آبی ات آشتی دهم تابرای همیشه آبی بمانی.دلم به دردآمده ازاین فاصله ازاین دوری بین ما ای ستاره درخشانم شبها با دیدن توآرام میشوم.
ای آسمان،روزها نیزدل آبیت رامیبینم وعاشقترازهمیشه میشوم.چگونه می توانم دستانت را دردست بگیرم وقتی بین من وتواینهمه فاصله است؟انتظارمی کشم تا شایدخداوندبالهایی به من هدیه دهد که با این بالهای پرغرورم به سوی توپروازکنم ودستان گرمت را دردست بگیرم.
شاید درخواب ستاره وخورشیدوپرنده شوم.اینک که اینهاهمه یک رویا ویک احساس عاشقی است،پس ای آسمان آبی ام من خودم را به آتش می کشم تا بادعاشقی آن دودغلیظ مرا که ازسوختنم به سوی توبلند میشود باد به سوی توبیاورد تا بتوانم تورااحساس کنم وبرای مدتی آن دود که ازتن سوخته ام بلند شده به دلت بنشیندواین دنیا را وداع گویم.
من خورشیدغروبها را بسیاردوست دارم.چون توبیشترازهمه لحظه ها به من نزدیکتری.سپیده آسمان را دوست دارم.چون سحرگاهان ازگورها بیرون می آیی وسلامی عاشقانه به من می کنی.
....به امید رسیدن به آن روز....