تو خود معجزه هستی...مث قصه ها می مونی...طلا گم میشه...نمی گم که مث طلا می مونی
تو خود معجزه هستی...مث قصه ها می مونی...طلا گم میشه...نمی گم که مث طلا می مونی
ای که ازکلک هنر نقش دل انگیز خدایی
حیف باشد مه من کین همه از مهر جدایی
گفته بودی جگرم خون نکنی باز کجایی
من ندانستم از اول که تو بی مهرو وفایی
عهد نابستن از ان به که ببندی و نپایی
مدعی تعنه زند بر غم عشق تو زیادم
این نداند که من از بهر غم عشق تو زادم
نغمه بلبل شیراز نرفته است ز یادم
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که جنین خوب چرایی
سلام .. وبلاگ قشنگی داری و همچنین نوشته هات .. در پناه حق موفق و شاد باشید ...
شعر زیبائی بود
ممنونم از اینکه این شعر رو تقدیمی کردی
شعرت زیبا ولی غم انگیز بود
امیدوارم هر آرزوئی داری اونجوری که می خوای واست براورده بشه
موفق باشی